Θα έπρεπε να επιτρέπεται στους ασθενείς τελικού σταδίου να τερματίζουν τη ζωή τους μέσω υποβοηθούμενης αυτοκτονίας;

Αν έβαζες τον εαυτό σου στη θέση κάποιου με ανίατη ασθένεια, πώς θα μπορούσε να αλλάξει η άποψή σου για την υποβοηθούμενη αυτοκτονία;

Πιστεύετε ότι ο πόνος και το δικαίωμα αποφυγής του θα πρέπει να συμβάλλουν στη νομιμοποίηση του υποβοηθούμενου θανάτου για τους ασθενείς που πάσχουν από τελικό στάδιο;

Πώς μπορεί το πολιτισμικό ή θρησκευτικό υπόβαθρο να διαμορφώσει τη γνώμη κάποιου για το εάν η υποβοηθούμενη αυτοκτονία πρέπει να είναι προσωπική επιλογή;

Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την ισορροπία μεταξύ της ιερότητας της ζωής και της ανακούφισης του αφόρητου πόνου όταν δεν υπάρχει διαθέσιμη θεραπεία;

Αν ένας φίλος υπέφερε οριστικά, τι συμβουλή θα του δίνατε για τις επιλογές που έχει στο τέλος της ζωής του;

Μπορείτε να φανταστείτε μια κατάσταση όπου ο τερματισμός της ζωής κάποιου μπορεί να μοιάζει σαν πράξη συμπόνιας παρά έγκλημα;

Πώς μπορεί οι προσωπικές σας αξίες ή πεποιθήσεις να επηρεάσουν τη στάση σας σχετικά με το εάν τα άτομα θα πρέπει να έχουν αυτονομία στη ζωή και τον θάνατο τους;

Πώς πιστεύετε για την ιδέα να έχει κανείς το δικαίωμα να επιλέγει πώς θα τελειώσει η ζωή του, ειδικά σε περιπτώσεις ακραίου, ανίατου πόνου;

Πώς θα σας φαινόταν αν είχατε τη δύναμη να τερματίσετε τα βάσανα ενός αγαπημένου προσώπου μέσω μιας απόφασης, γνωρίζοντας ότι η κατάστασή του είναι μη αναστρέψιμη;