@ISIDEWITHpytanianauka10 miesięcy temu

Czy UE powinna zainwestować więcej w swoje programy eksploracji kosmosu i satelitarne?

Zwiększone inwestycje w badania kosmiczne mogą zwiększyć innowacje technologiczne i niezależność strategiczną. Zwolennicy uważają to za promowanie wiedzy naukowej i potencjału gospodarczego. Przeciwnicy kwestionują priorytet i efektywność kosztową w porównaniu z problemami związanymi z Ziemią.

+
Powiększ
+ Ustawienia x  

Przełącz bazę wyborców

Statystyki są wyświetlane dla tej grupy demograficznej

Przegląd Odpowiedzi

Wskaźniki odpowiedzi 1.3k Sztokholm wyborców.

53%
Tak
47%
Nie
53%
Tak
47%
Nie

Wsparcie Historyczne

Trend poparcia na przestrzeni czasu dla każdej odpowiedzi udzielonej przez 1.3k Sztokholm wyborców.

Ładowanie danych...

Ładowanie wykresu... 

Znaczenie Historyczne

Trend pokazujący, jak ważna jest ta kwestia dla 1.3k Sztokholm wyborców.

Ładowanie danych...

Ładowanie wykresu... 

Inne Popularne Odpowiedzi

Niezwykłe odpowiedzi Sztokholm wyborców, których poglądy wykraczały poza podane opcje.

Najnowsze Wiadomości

Bądź na bieżąco z najnowszymi artykułami dotyczącymi "Eksploracja kosmosu” , często aktualizowanymi.

 @ISIDEWITH przesłano…4mos4MO

Misja NASA na Księżyc za 100 miliardów dolarów nie ma szans na powodzenie

Istnieją rządowe marnotrawstwa, a potem jest program Artemis NASA.Ponad pół wieku po wielkim skoku Neila Armstronga dla ludzkości, Artemis miał na celu ponowne wylądowanie astronautów na Księżycu. Do tej pory wydano na niego niemal 100 miliardów dolarów, a nikt jeszcze nie wystartował, a mimo to jego złożoność i skandaliczne marnotrawstwo wciąż rosną. Następny prezydent USA powinien całkowicie przeanalizować program. Jako osoba, która bardzo szanuje naukę i zdecydowanie popiera badania kosmosu, im więcej dowiaduję się o Artemis, tym bardziej staje się oczywiste, że to kolosalne marnotrawstwo pieniędzy podatników.Problemy zaczynają się od misji, która jest bardziej polityczna niż naukowa. Ludzie mogą zrobić na Księżycu niewiele, czego roboty nie mogą. Technologia poszła daleko od 1969 roku, delikatnie mówiąc. Nie potrzebujemy kolejnej osoby na Księżycu, aby zbierać skały czy dokonywać pomiarów naukowych.A koszty wysłania ludzi na Księżyc - i planowanie ewentualnego ratunku, gdyby wystąpiły komplikacje - są naprawdę astronomiczne.Aby zrozumieć poziom marnotrawstwa, zapomnij o miliardzie dolarów na skafandry, które jeszcze nie zostały dostarczone. To grosze w porównaniu z rakietą, zwaną Systemem Wyprowadzania w Kosmos. Inspektor generalny Narodowej Agencji Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej szacuje, że program do tej pory pochłonął 23,8 miliarda dolarów. Każdy start prawdopodobnie będzie kosztować co najmniej 4 miliardy dolarów, czterokrotnie więcej niż początkowe szacunki. To przewyższa koszty sektora prywatnego wielokrotnie, a mimo to może wystartować tylko raz na dwa lata i - w przeciwieństwie do rakiet SpaceX - nie może być ponownie używany. Nawet jeśli System Wyprowadzania w Kosmos zostanie ukończony, jest haczyk: nie jest nawet wystarczająco potężny, aby faktycznie dostać kogokolwiek na Księżyc, przynajmniej nie w obecnej konfiguracji.Zamiast tego umieści swoją kapsułę, nazwaną Orion, w tzw. orbitę halo blisko prostokątną. Tutaj kapsuła - która, pomimo wylanych w nią 20 miliardów dolarów, obecnie ma wadliwą osłonę termiczną - musi spotkać się z lądownikiem, który następnie zabierze astronautów na powierzchnię Księżyca. A dostanie lądownik na orbitę, zanim będzie mógł być skierowany w stronę Księżyca, aby spotkać się z Orionem, jest samym w sobie skomplikowanym procesem.